Aagje kwam eind jaren zestig van de vorige eeuw van Berg en Dal  naar Leimonias. Over de redenen van de transfer lopen de lezingen uiteen: beter tennis (Aagje) of het gezelschap van klas- en schoolgenoten van haar school, het VCL (andersdenkenden). Tot in 2022, toen haar ziekte dit onmogelijk maakte, speelde zij competitie en kwam zij voor Leimonias uit in ontmoetingen tegen OTC, Oud-Wassenaar, Festina, de Real Club de Polo de Barcelona en de Tennis Club de Lyon. Ter nuancering: de internationale wedstrijden speelde ze in de categorie ‘super seniors’ (gerijpte tennissers, zeg maar). Afgelopen zomer rekende Aagje uit, dat zij en haar echtgenoot samen honderd jaar actief lid waren. Reden voor een feestje concludeerden ze. Maar helaas, haar ziekte maakte dit laatste niet meer mogelijk. Veel leden waren aanwezig bij haar uitvaart en bij de lunch in kleinere kring na afloop. Deze lunch was op Leimonias (where else?).

Dook kwam uit het hoge noorden naar Den Haag en werd begin jaren zeventig lid. Onvermoeibaar regelde hij als captain van het team alle denkbare klussen, waarbij hij een zeer ruime  taakopvatting ten toon spreidde. Zo bleken juridische adviezen aan kinderen van teamgenoten een logisch uitvloeisel van de taak van team-captain. Net zoals het maken van veelal gewaagde grappen met zijn onnavolgbare gevoel voor humor.

Dook was tevens vele jaren voorzitter van de redactie van het toenmalige verenigingsblad van onze club. In 2007 verhuisde hij terug naar Eelde, maar speelde nog altijd met een groepje Leimonianen op dinsdagavond. Waarvoor hij dus eens in de twee weken vanuit Eelde naar Den Haag (!) op en neer reed.

De afscheidsbijeenkomst voor Dook was op zondag 7 januari in Eelderwold in aanwezigheid van vrienden van Leimonias en vele anderen.

Bijzondere Leimonias leden. Wij gedenken hen in vriendschap en verbondenheid.

Michiel Hardon en Victor van Heekeren