Lieve Yvette, Patrick, Anouk, familie en vrienden, 

Mijn naam is Nanette Farwerck en ik spreek hier vandaag als voorzitter van tennis vereniging HLTC Leimonias in Den Haag. Twee weken geleden vertelde Hans ons dat hij op korte termijn zou komen te overlijden en vroeg hij mij om tijdens de afscheidsdienst iets te zeggen over zijn tijd bij Leimonias. Verdrietig nieuws, een indrukwekkend verzoek, ik voelde me vereerd en ga nu  proberen dat zo goed mogelijk te doen. 

Ik heb Hans leren kennen toen ik 5 jaar geleden in het bestuur kwam. Ik als Jeugd Commissaris, Hans was toen Secretaris. In totaal is Hans 15 jaar Leimonias bestuurlijk tot dienst geweest en heeft daarmee een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de club. Niet voor niets is Hans recentelijk, unaniem, dan ook benoemd tot Lid van Verdienste.

Opnoemen wat Hans allemaal voor de club heeft gedaan zou de hele middag vullen en dat is denk ik niet de bedoeling. Ik beperk me graag tot het benoemen van een aantal wapenfeiten:  Hans heeft de gehele Automatisering en Digitalisering van de vereniging onder handen genomen: begonnen met het Ledenbestand, daarna de gehele Administratie, de Website en tenslotte de Facturatie. Dit was een enorme verbetering waardoor deze processen nu efficiënt en transparant verlopen en het besturen van de club een stuk makkelijker is geworden. Hij heeft hiervoor ook als klankbord gefungeerd voor de KNLTB.

Deze projecten sloten aan op zijn opleiding en werkervaring, maar daar bleef het zeker niet bij! Hij bleek ook zijn hand niet om te draaien voor het runnen van de Sponsorcommissie, het implementeren en toezichthouden op de Algemene Verordening Gegevensbescherming en zelfs het runnen van de Bar; toen de pachters van de ene op de andere dag vertrokken nadat zij de Staatsloterij hadden gewonnen. 

Het was prettig samenwerken met Hans. Hij wist veel, kon goed luisteren en dacht vanuit het belang van de club en haar leden. De door Hans ingebrachte plannen waren door hem altijd goed doordacht, minutieus in kaart gebracht en op 1, max 2 A4tjes uiteengezet. Het gevolg was dat er voor het bestuur weinig te beslissen overbleef. De maandelijkse bestuursvergaderingen waren constructief en gezellig. We dronken dan een drankje en voor Hans was dat standaard een koud coronabiertje met limoen.

Hans had een uitgesproken idee over het runnen van een sportvereniging: men houdt zich aan de afspraken en regels die er binnen de club gelden. Door die ook te hándhaven is iedereen uiteindelijk het beste af. Dit kon soms wel eens star en weinig flexibel overkomen maar al snel was iedereen in het bestuur ervan overtuigd dat dit inderdaad de beste manier is. Uiteindelijk levert dat voor de leden het meeste speelplezier op. En dat is uiteindelijk waar het op Leimonias om draait!

Over speelplezier gesproken; Hans is uiteraard niet naar Leimonias gekomen om alleen te besturen! Hans zijn tenniscarrière mag ook zéker niet onbesproken blijven! 

Een laatbloeier kunnen we wel zeggen want pas op latere leeftijd begonnen. Enthousiast gemaakt door zijn vrouw Yvette; zelf een goede speelster. De eerste ballen geslagen op de Mets en in 1989 overgestapt naar Leimonias. Met veel inzet, misschien iets minder talent maar met veel plezier stond hij regelmatig op de baan. Volgens zijn tennispartners Mariette, Leonoor en Hajo had Hans een moeilijke service; als die tenminste “in” was, én was Hans vooral handig en snel en wist hij zijn tegenstanders te frustreren door vele onmogelijke ballen toch terug te spelen. Uiteindelijk bleef succes dan ook niet uit: in 2011 won Hans “De Gouden Duim”. De niet Leimonianen onder u, zullen zich wellicht afvragen of dat een nieuwe, nog onbekende Grand Slam titel is. Niets is minder waar, het is het jaarlijkse onderlinge kampioenschap dat wordt gehouden onder alle vrijwilligers van de vereniging. Het was een mooie overwinning die 2 weken geleden nog werd gememoreerd tijdens een laatste gezellig samenzijn van een aantal bestuursleden met Hans, Yvette en Anouk bij de haard in het clubhuis. 

Maar bovenal was Hans een fijn mens. Of het nou na het tennispotje was of buiten de bestuurlijke bemoeienissen; hij was een goede en interessante gesprekspartner. Een warm mens, een goede vriend. 

Lieve Hans, je naam staat ingegraveerd in het grote groene Leden van Verdienste bord in het clubhuis. Je zult daardoor voortbestaan in de herinnering van de club, maar zeker ook in die van je medebestuursleden en vele andere Leimonianen. 

Correspondentieadres:

Stevinstraat 272

2587 EW Den Haag