Na het gebruikelijk inchecken en wat min of meer gezamenlijke activiteiten vonden op vrijdag de eerste onderlinge trainingspartijen plaats. Die werden voorafgegaan aan een heel hartelijke ontvangst en rondleiding onder leiding van bestuurslid Carlos Rodrigues. Zo leerden wij dat de club ongeveer twintig tennisbanen heeft, maar ook een openluchtzwembad en sauna- en fitnessruimtes. Dit, naast een zeer goed ingericht clubhuis met prachtige kleedkamers en restauratieve voorzieningen. Tevens leerde een enkeling onder ons dat men werkt met een begroting van circa 5 miljoen Euro per jaar. Dit niveau haalt Leimonias voorlopig nog niet ;-) 

Bovengenoemde verhoudingen kwamen ook tot uiting in de vriendschappelijke wedstrijden van een dag later; de zaterdag. Met veel enthousiasme traden de Leimonianen aan, maar verder dan een eervolle vermelding voor de dames Desiree Siemerink en Fieke Uleman kunnen wij wat betreft de sportieve prestaties niet komen. De rest is ergens blijven hangen binnen de toegepaste discretie (of beter: prudente censuur). Als wij ons huiswerk beter hadden gedaan, waren wij het door onze tegenstander gehanteerde adagium tegengekomen "Na ons komt de nummer 1". Om te illustreren met welke sportcultuur wij te maken kregen. De tegenstanders waren overigens behalve goede tennissers ook zo vriendelijk met ons mee te zoeken naar excuses. Allemaal heel aardig. Hetzelfde gold voor de aangeboden lunch.

Waar de Leimonianen wel in uitblonken, was in de gezelligheid. Er is, ook op zondag, op dit prachtige park nog leuk samen getennist en vooral gedurende het lange weekend goed en veel met elkaar gegeten en gedronken. Op zaterdagavond gebeurde dit in gezelschap van Berta Tintoré en haar echtgenoot in een ter plekke bekend toprestaurant. Een foto van die gebeurtenis plaatsen wij ter bewijs. En zo werd het een onvergetelijke tennisreis. In de prijzenkast van RCT Barcelona 1899 lieten wij een kleine weidenimf achter. Een detail in- en voor hun rijke historie. De individuele spelers kregen Hollandse stroopwafels. Die bleken heel populair.

Berta Tintoré blijft. Liesbeth Zernitz zwaait af. Wij danken beide dames voor hun geweldig initiatief en organisatie. 

After the usual check-in and some more or less joint activities, the first mutual training matches took place on Friday. These were preceded by a very warm welcome and tour led by board member Carlos Rodrigues. We learned that the club has about twenty tennis courts, as well as an outdoor swimming pool and sauna and fitness rooms. This, in addition to a very nice interiur with beautiful dressing-rooms and dito catering facilities. Some of us learned that they work with a budget of approximately 5 million euros per year. Leimonias will not reach this level for the time being ;-) 

The above-mentioned relationships were also reflected in the friendly matches the next day; the Saturday. The Leimonians took office with great enthusiasm, but we cannot go further than an honorable mention for the ladies Desiree Siemerink and Fieke Uleman in terms of their sporting achievements. The rest is stuck somewhere within the applied discretion (or better: prudent censorship). If we had done our homework better, we would have come across the adage used by our opponent: "After us comes the number 1". To illustrate the sports culture we were confronted with. Besides being good tennis players, the opponents were also kind enough to help us find excuses. All very nice. The same applied to the lunch offered. 

What the Leimonians excelled in, was 'gezelligheid'. Also on Sundays, we enjoyed playing tennis together in this beautiful park and eating and drinking together, especially during weekend. On Saturday evening this happened in the company of Berta Tintoré and her husband in a locally well-known restaurant. We post a photo of that event as evidence. And so it became an unforgettable tennis journey. We left a small 'weidenimf' in the trophy cabinet of RCT Barcelona 1899. A small detail in and for their rich history. The individual players received Dutch stroopwafels, which turned to be out very popular. Berta Tintoré stays. Liesbeth Zernitz waves goodbye. We thank both ladies for their great initiative and organization.